“Ik voelde me schuldig: waarom overkomt dit Marjon wel en mij niet?”
“De ziekte van mijn vriendin Marjon was voor mij de trigger om Hersenvriend te worden. Toen Marjon jaren geleden de diagnose ‘burn-out kreeg, vond ik dat meteen vreemd, want ze was de meest relaxte persoon die ik kende. Uiteindelijk bleek ze al op jonge leeftijd de ziekte van Alzheimer te hebben, en het lange aftakelingsproces heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt. Het was vreselijk om mijn vriendin zo hard achteruit te zien gaan. En omdat we leeftijdsgenoten zijn, voelde ik me schuldig: waarom overkomt dit Marjon wel en mij niet?”
“Als apothekersassistent ken ik zoveel kwalen waarvoor goede medicijnen beschikbaar zijn, maar voor Alzheimer hebben we voorlopig alleen een middel dat het ziekteproces ongeveer drie maanden kan vertragen. Daar moet echt verandering in komen! Ik vind het dan ook schrijnend dat de staat nauwelijks steun biedt aan de belangrijke onderzoeken die het Nederlands Herseninstituut uitvoert. Daarom doe ik graag wat ikzelf kan doen: naast doneren laat ik me ook informeren en bezoek ik de lezingen en andere bijeenkomsten die het Nederlands Herseninstituut organiseert. Die kennis verspreid ik dan weer, in de hoop dat meer mensen gaan doneren. Én in de hoop dat mensen beseffen hoe belangrijk het is om gezond te leven: niet roken en drinken, en blijven bewegen!”
Corrie Kievith, Westzaan